Wszczepialny podskórny kardiowerter-defibrylator (s-ICD –subcutaneus implantable cardioverter-defibrillator) jest urządzeniem wielkości 83,1 x 69,1 x 12,7 mm (objętość ok. 59,5 cm3) i wadze 130 gramów, które monitoruje rytm serca. Wysyła impulsy elektryczne pobudzające serce wywołując elektrowstrząs (defibrylacja lub kardiowersja), aby przywrócić prawidłowy rytm serca, gdy serce bije zbyt szybko i chaotycznie (migotanie komór, szybki częstoskurcz komorowy). Bateria urządzenia wystarcza na ok. 7 lat.
Europejskie standardy określają wskazania do wszczepienia ICD na podstawie:
A. Stwierdzenia groźnych dla życia arytmii komorowych jak zatrzymanie krążenia, migotanie komór, utrwalony częstoskurcz komorowy (tzw. prewencja wtórna) lub
B. Stwierdzenia choroby serca obciążonej zagrożeniem takimi arytmiami (tzw. prewencja pierwotna).
Zabieg wszczepienia podskórnego kardiowertera-defibrylatora S-ICD przeprowadzony jest w znieczuleniu miejscowym i ogólnym przez zespół kardiologów oraz anestezjologa. Zabieg polega na wprowadzeniu elektrody w tkankę podskórną w okolicy przedsercowej (tzw. linia przymostkowa) Dla ustalenia właściwego położenia elektrod w sercu nie jest konieczne używanie aparatury rentgenowskiej, a jego wykorzystanie ograniczone jest do wstępnego określenia położenia elektrody i potwierdzenia prawidłowej lokalizacji elektrody i urządzenia po zakończeniu zabiegu implantacji. W okolicy bocznej po stronie lewej pomiędzy linią pachową przednią a środkową wytwarzana jest pod skórą pomiędzy mięśniami klatki piersiowej kieszonka, gdzie po połączeniu z elektrodą umieszcza się urządzenie.
Dla oceny prawidłowego działania wszczepionego urządzenia, konieczne jest wywołanie
w czasie zabiegu migotania komór, które ustąpi po wyzwoleniu przez kardiowerter-defibrylator szoku elektrycznego. Jego nieprzyjemne skutki w czasie zabiegu będą zminimalizowane przez znieczulenie ogólne. Zastosowanie systemu podskórnego pozwala uniknąć wprowadzenia elektrod do serca i układu naczyniowego co zmniejsza istotnie ryzyko powikłań.
Powikłania opisywanego zabiegu są rzadkie. Najczęstsze z nich to:
- przemieszczenie elektrody może wymagać repozycji elektrody,
- krwiak w loży kardiowertera-defibrylatora – może wymagać odbarczenia,
- zakażenie loży kardiowertera-defibrylatora –może wymagać jego usunięcia wraz z elektrodą
- przejściowe zaczerwienienie skóry okolicy loży urządzenia oraz elektrody
Więcej informacji na stronie producenta systemu:
http://www.bostonscientific.com/en-US/products/defibrillators/emblem-s-icd-system.html